Representation of Political Structure in Transformations of Mourning Rituals During the Safavid Era

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. in Persian Language and Literature,Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

2 Associate Professor in Persian Language and Literature, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

10.22077/jcrl.2022.4679.1010

Abstract

The Safavid Era is one of the most important historical eras in Iran. During this era, rituals with Shiite content are particularly valued by the rulers due to Shia enforcement as the official religious branch in Iran. Mourning tradition and dasteh-gardani (arrangement of group mourning rituals) for the martyrdom of Imam Hussein (peace be upon him) held in Muharram were among these rituals which were specifically developed during the Safavid Dynasty. Certain transformations and features emerge in mourning rituals during this era, which seem to be inspired by the political structure of the Safavid Era. The present study is carried out to answer how the components of the political structure during the Safavid Era are reflected in mourning rituals. The research methodology is historical and the result is indicative of the fact that group mourning rituals of Muharram served as a suitable medium for strengthening the foundations of Safavid government, taking into account the profound ideological and national beliefs and devotion of Shias expressed to their third Imam.

Keywords

References

- آژند، یعقوب. (1388). نمایش در دورۀ صفوی. تهران: آثار هنری متن.
- اشرف، احمد. (1353). «ویژگی­های تاریخی شهرنشینی در ایران». نامۀ علوم اجتماعی. ش4. دورۀ اول: 7-49.
- استوار، مجید. (1392). انقلاب اسلامی و نبرد نمادها. تهران: نگاه معاصر.
- امین­زاده، بهرام. (1386). «بازشناسی اثر آیین­های جمعی بر پیکره­بندی شهر سنتی». هنرهای زیبا. ش32. صص 5-13.
 - بکتاش، مایل. (1384). «تعزیه و فلسفه آن». ترجمۀ داود حاتمی. در چلکوفسکی. تعزیه: آیین و نمایش در ایران. تهران: سمت.
- بیضایی، بهرام. (1387). نمایش در ایران. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
- پرغو، محمد علی و غلام‌زاده، صدیقه. (1394). «عزاداری محرم در عصر صفوی؛ یک بررسی آسیب شناختی». تاریخ اسلام. ش63. صص 35-69.
 - تاورنیه، ژان باتیست. (1389). سفرنامه تاورنیه. حمید ارباب شیرانی. تهران: نیلوفر.
- چلکوفسکی، پیتر جی. (1384). تعزیه: آیین و نمایش در ایران. داود حاتمی. تهران: سمت.
 - حبیبی، سید محسن. (1383). از شار تا شهر. تهران: دانشگاه تهران.
 - حسامیان، فرخ و دیگران. (1363). شهرنشینی در ایران. تهران: آگاه.
      - خاکی، محمدرضا؛ مهندس­پور، فرهاد؛ قلی­پور، علی. (1388). «مسئلۀ تشبه و علل اطلاق واژۀ شبیه­خوانی به تعزیه». هنرهای زیبا. ش39. صص 45-54.
- دلاواله، پیترو. (1370). سفرنامۀ پیترو دلاواله. شجاع­الدین شفا. تهران: علمی- فرهنگی.
- رامین، علی. (1389). مبانی جامعه­شناسی هنر. تهران: نی.
- راودراد، اعظم. (1382). نظریه­های جامعه­شناسی هنر و ادبیات. تهران: دانشگاه تهران.
ـ ـــــــــــــــ (1384). «جایگاه اقتصاد در جامعه­شناسی هنر». بیناب. ش8. صص: 54-67.
- زندیه، حسن و دیگران. (1392). «پیامدهای برگزاری آیین­های مذهبی شیعه در دورۀ صفویه». پژوهش­های تاریخی ایران و اسلام. ش12. صص 37-56.
- سیوری، راجر. (1372). ایران عصر صفوی. ترجمۀ کامبیز عزیزی. تهران: مرکز.
- شاردن، ژان. (1355). سیاحتنامۀ شاردن. محمد عباسی. تهران: امیرکبیر.
- صفاکیش، حمیدرضا. (1390). صفویان در گذرگاه تاریخ. تهران: سخن.
- فلسفی، نصرالله. (1369). زندگانی شاه­عباس اول. تهران: علمی.
- کشاورز، زهراسادات و چلونگر، محمدعلی. (1397). «تفسیر و تحلیل نقش آیین عزاداری عاشورا در فرایند تمدنی دولت شیعی صفویه». شیعه شناسی. ش63. صص:163-196.
     - متولی، عبدالله. (1392). «چشم­اندازی بر الگوهای مدیریت نظامی در جنگ­های دورۀ صفویه». پژوهش­های تاریخی ایران و اسلام. ش12. صص: 153-178.
- ولف، جانت. (1367). تولید اجتماعی هنرها. ترجمۀ نیره توکلی. تهران: مرکز.
- ـــــــــــ. (1389). زیبایی­شناسی و جامعه­شناسی هنر. ترجمۀ بابک محقق. تهران: فرهنگستان هنر.
Bourdieu, P. 1991. Language and Symbolic Power. Translated By Gino Raymond and Mattheo Adamson. London: Polity Press
Chelcowski,P.2010.Eternal Performance,Taziyeh and other Shitte rituals.Calcutta:Seagull Books
Sayers, S., 1983, ʻMaterialism, realism and the reflection theoryʼ, Radical Philosophy 33, Spring.96-117

Files

Share

How to cite

Statistics