The function of metaphorical language in Jong Taziye Fakher

Document Type : Original Article

Author

Member of the Faculty of Persian Language and Literature Department of Razi University

10.22077/jcrl.2024.6738.1060

Abstract

Nohe and Taziye for Imam Hussain (a.s.) reached a considerable growth during the Qajar period, and since the audience of this poem was the general public, he tried to have the simplest and most effective forms and weights, and since the speaker's religious thought And it included the listener and turned to order and openness. The literary form of the language, influenced by the thought and by abandoning the monotony and obstinacy, turned to expressive uses of simile, metaphor, and irony, etc., which can carry the author's vision and attitude, just as ironies and metaphors are an expression of religious thinking. The poet and his audience came and spoke about their religious orientation and displayed the religious thinking of the poet and his audience. This descriptive-analytical research has tried to understand the poet's ideology and the people's tendency and the fit between them by classifying the metaphors of Mala Ali Fakher's court. The findings show that lamentation has a true and direct relationship with the belief of the poet and the people, and it is used for the purpose of satisfying their emotional needs and their taste and emotional motivation, and for the improvement of social and religious affairs.

Keywords

Main Subjects

References

آقابابایی، سمیه و زمانی، محمدمهدی. (1402). «بررسی فرانقش­های زبانی در مرثیه­های احمد شاملو و سهراب سپهری». پژوهشنامه زبان ادبی. د1. ش2. صص 123-146.
آهنی، غلامحسین. (1357). معانی بیان. تهران: مدرسۀ عالی ادبیات و زبان­های خارجی.
احمدنژاد، کامل. (1372). فنون ادبی. تهران: پایا.
امین شیرازی، احمد. (1373). آیین بلاغت. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
باباصفری، علی‌اصغر و نصری، نرگس. (تابستان 1395). «مرثیه اجتماعی در شعر معاصر». مطالعات زبان و ادبیات غنایی. س6. ش19. صص 27-42.
باقری، مهری. (1377). تاریخ زبان فارسی. چ4. تهران: قطره.
تلطف، کامران. (1393). سیاست نوشتار. مترجم: مهرک کمالی. تهران: نامک.
خالقی مطلق، جلال. (1388). گل رنجهای کهن. به کوشش علی دهباشی. تهران: ثالث.
ذوالفقاری، محسن. (1381). از زهره تا بامداد خمار. اراک: دانشگاه اراک.
رجایی، محمدخلیل. (1353). معالم البلاغه. شیراز: دانشگاه شیراز.
سعادتی، مسعود. (1401). «بررسی حرکت شعر عاشورایی قرن معاصر از مرثیه به حماسه». بهار ادب. د15. ش6. صص 1-22.
سعادتی­نیا، زهرا. (1399). «مقایسة مرثیه در ادب فارسی و عربی». مطالعات ادبیات تطبیقی. س14. ش56. صص 215-236.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا. (1380). ادوار شعر فارسی. تهران: 1380.
شمیسا، سیروس. (1378). کلیات سبک شناسی. چ5. تهران: فردوس.
شمیسا، سیروس. (1385). بیان. ویرایش سوم. تهران: میترا.
طبسی، رفیع بن عبدالواحد. (1391). حدیقه­البدایع. به تصحیح وحید مبارک و درگاهی. تهران: یاردانش.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). (شاهنامه). به تصحیح خالقی مطلق. تهران: کانون فردوسی وابسته به دایره المعارف بزرگ اسلامی.
فاخری، ملاعلی. (1395). جُنگ تعزیۀ فاخر. مازندران: فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قلعه­قبادی، داریوش و همکاران. (1396). «بازتاب اخلاق در مفاهیم تعلیمی مرثیه­های دفاع مقدس». پژوهش­های اخلاقی. س8. شماره ویژه­نامه.
قلعه­قبادی، داریوش و همکاران. (1398). «بررسی و مقایسة مرثیة سه نسل از شاعران معاصر». بهار ادب. د 12. ش2. صص 189-208.
کافی، غلامرضا. (1388). شرح منظومۀ ظهر. چ2. تهران: مجتمع فرهنگی عاشورا.
کرمی، اکرم. (1389). عرفان در ادبیات عاشورایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
کزازی، میرجلال­الدین و رادمرد، مصطفی. (1399). «تحلیل مرثیه­سرایی در شاهنامه فردوسی و شاهنامه کردی». ادبیات پهلوانی. س4. ش7. صص 71-98.
مجموعه مقالات همایش ملی فاخر و زادة فاخر. (1396). مازندران. ساری. شلفین. ادارة فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران.
مرادی، سکینه و ریاحی­زمین، زهرا. (1398). «مرثیه زیدری نسوی درباری یا شخصی». نثرپژوهی ادبی. د22. ش 154. صص 133-146.
نجفقلی میرزا، آقا سردار. (1362). درّة نجفی. تهران: فروغی.
یارمحمدی، لطف­الله. (1383). گفتمان شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس.
Journal of Ritual Culture and Literature
Volume 2, Issue 2 - Serial Number 4
February 2024
Pages 19-36

Files

Share

How to cite

Statistics