The influence of Shiism on the evolution of monastic poetry in the contemporary period (From the Constitutional Revolution to the Islamic Revolution)

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student of Persian language and literature at Yazd university

2 professor of Persian language and literature at

10.22077/jcrl.2024.6857.1068

Abstract

The officialization of Shi'ism from the Safavid period onward became the basis for many changes in various political, social, cultural, and other dimensions in Iranian society. Poetry, literature, mysticism and Sufism were not exempted from these developments. In the meantime, monastic mystical poetry in the contemporary period from the constitutional revolution to the Islamic revolution is the culmination of the developments that Shi'ism thought brought about in contemporary monastic mysticism and inevitably in contemporary monastic mystical poetry.
themes of monastic mystical poetry in the contemporary period. The first effect is the exaggeration of the Shiite themes that had been introduced into the mystic poetry of the monastery under the influence of the school of Ibn Arabi, and the second effect is the introduction of new Shiite themes that were introduced in the period we are discussing and with the officialization of the Shiite religion. Shi'ism made its way to mystical monastic poetry. The issue of "province" is the most important example of the themes of the first part, which is frequently mentioned in contemporary Khanqahi poetry as a principle of Tariqa. The issue of "praise and lamentation" of Shiite imams (pbuh), especially Imam Ali (pbuh) and Imam Hussain (pbuh) are the most important examples of the themes of the second part, which are repeatedly presented in contemporary khanqah poetry and as a principle of tariqa with many exaggerations. And they create two new themes "Praise and Elegy of Tariqati" and "Muqtal Sarai Erfani" in the history of Persian monastic poetry.

Keywords

Main Subjects


آشتیانی، سید جلال‌الدین. (1375). شرح مقدمه قیصری. چاپ دوم. قم: تبلیغات اسلامی.
ابن‌عربی، محمد بن علی. (بی‌تا). الفتوحاتالمکیه. بیروت: دارصادر.
اسدی، حسن. (1383). «فرقه صوفیه گنابادیه». صباح. ش 19 و 20. صص 50-31.
جامی، عبدالرحمن‌بن‌احمد. (1385). هفت اورنگ. تصحیح مرتضی مدرس گیلانی. تهران: اهورا.
جوادی آملی، عبدالله. (1385). ولایت‌فقیه، ولایت فقاهت و عدالت، قم: اسراء.
جوادی آملی، مرتضی. (1381). «اسفار اربعه از دیدگاه عرفا و حکما». مجموعه مقالات همایش بزرگداشت حکیم صدرالمتألهین، صص 144-160.
حاجب شیرازی، میرزاحیدرعلی. (1372). دیوان حاجب شیرازی. تهران: جمهوری.
حیدری، مهدی. (1398). جریان شناسی عرفان ابنعربی در ادب فارسی. تهران: مولی.
رضی، احمد و قلی‌زاده، هادی.(1392). «شعر عرفانی و صوفیانه در دوره مشروطیت»، فصلنامه شعرپژوهی. س5. ش3. پیاپی 17. صص 71-98.
رودگر، محمد. (1396) «عرفان خراسان و ابن‌عربی؛ تفاوت‌های سلوکی»، پژوهشنامه مذاهب اسلامی. س4. ش8 . صص 151-174.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1378). ارزش میراث صوفیه. تهران: امیرکبیر.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1369). دنباله جستجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر.
سجادی، سیدجعفر. (1383). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری.
شاه نعمت‌الله ولی. (1399). دیوان. با مقدمه سعید نفیسی. تهران: نگاه.
شریفی، احمد حسین. (1391). عرفان حقیقی و عرفانهای کاذب. قم: پرتو ولایت.
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1392). زبان شعر در نثر صوفیه. تهران: سخن.
شیمل، آن ماری. (1374). ابعاد عرفانی اسلام. ترجمه عبدالرحیم گواهی. تهران: نشر فرهنگ اسلامی.
صفی علیشاه، میرزاحسن. (1372). زبدهالاسرار. تهران: صفی علیشاه.
صفی علیشاه، میرزاحسن. (1363). دیوان. تهران: امیرکبیر.
طباطبایی یزدی، محمدکاظم. (1392). عروه‌الوثقی. ترجمه عباس قمی. قم: معرفت.
عبرت نائینی. (1376). دیوان. تصحیح مجتبی فراهانی. تهران: سنایی.
عطار نیشابوری، فریدالدین‌محمد. (1398). تذکرهالاولیاء. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
عطار نیشابوری، فریدالدین‌محمد. (1395). مصیبتنامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
عمان سامانی، نورالله بن عبدالله. (1385). گنجینهالاسرار. تهران: سروش.
قزوینی، زکریا. (1374). آثارالبلاد و اخبارالعباد. تهران: امیرکبیر.
کاشانی، عزالدین محمود. (1389). مصباحالهدایه و مفتاحالکفایه. تصحیح جلال‌الدین همائی. تهران: زوّار.
کرمی، اکرم. (1390). عرفان در ادبیات عاشورایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کیانی، محسن. (1369). تاریخ خانقاه در ایران. تهران: طهوری.
گلی، احمد و دستمالچی، ویدا. (1394). «رمزگشائی شطحیات بر پایه علم معانی». فنون ادبی. س7. ش 1 (پیاپی 12). صص 46-33.
مجلسی، محمدباقر. (1386). بحارالانوار. قم: اسلامیه.
مشعوفی، عباس. (1394). «نسبت زبان و تجربه عرفانی». مجموعه مقاله‌های دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی دانشگاه محقق اردبیلی. صص 582-572.
مغنیه، محمدجواد. (1979م). تصوف و کرامتهای صوفیان. تهران: علمیه اسلامیه.
میرصادقی، میمنت. (1373). واژهنامه هنر شاعری. تهران: کتاب مهناز.
همدانی، صابر. (1361). دیوان. تهران: زوّار.
یوسفی، محمد. (1384). «حب خاندان رسول در حدیقه سنائی».  آفرینه. ش5. صص 128-109.