قرآن کریم. (1398). ترجمۀ حسین انصاریان. مشهد: آستان قدس رضوی.
آمدی، ابوالفتح. (1385). غُرَرُالحِکَم و دُرَرُ الکِلَم. ترجمۀ لطیف و سعید راشدی. قم: موسسۀ دارالحدیث.
امینی، عبدالحسین. (1354). الغدیر. ترجمۀ محمدباقر بهبودی. تهران: بنیاد بعثت، کتابخانۀ بزرگ اسلامی.
بصیری، حمیدرضا. شفیعی، سیدروحالله. (1391). «بررسی و تحلیل حدیث «سلمانُ منِّا اهل البیت» ». حدیث پژوهی. ش7. صص210-163.
پهلوان، منصور؛ شریعتینیاسر، حامد. (1389). «آغاز نبوت». مطالعات قرآن و حدیث سفینه. ش 29. صص29-10.
حاکمنیشابوری، محمد بن عبدالله. (1420). المستدرک علی الصحیحین. تحقیق محمدحمدی دمرداش. بیروت: المکتبه العصریه.
خالدی، احمد. (1394). «بررسی سند و متن حدیث «لَولاکَ لَما خَلقتُ الاَفلاک» ». حدیثپژوهی. ش13. صص328-311.
خبازها، رضا. (1391). «بررسی تطبیقی غزلهای ملمع جامی با سعدی و حافظ». بهار ادب. س6. ش1. صص169-150 .
خوسفی، محمدبنحسام. (1366). دیوان اشعار. تصحیح محمدتقی سالک و احمد احمدیبیرجندی. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
خوسفی، محمدبنحسام. (1390). دیوان اشعار. تصحیح مرادعلی واعظی. بیرجند: حوزۀ هنری خراسان جنوبی.
دانشپژوه، منوچهر. (1382). «ملمعات، مثلثات یا اشعار دو زبانه و سه زبانه». متنپژوهی ادبی. ش17. صص45-31.
رضایی، غلامرضا.(1391). «پژوهشی در حدیث سفینه». فصلنامۀ علمی-پژوهشی کلام اسلامی. د21. ش84. صص128-95.
زنگویی، حسین. (1388). شاعران قهستان. چاپ دوم. تهران: روزگار.
سعدی، مصلحبنعبدالله. (1384). سعدینامه(بوستان). تصحیح غلامحسین یوسفی. چاپ هشتم. تهران: خوارزمی.
سمرقندی، دولتشاه. (1337). تذکرهالشعراء. تصحیح محمد عباسی. چاپ اول. تهران: بارانی.
شریفرضی، محمد بنحسین (1386). نهجالبلاغه. ترجمۀ سید جعفرشهیدی. تهران: علمیفرهنگی.
طبرسی، ابوالفضل بن الحسن.(1412). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تصحیح هاشم رسولی و فضلالله یزدی. بیروت: دارالمعرفه. نسخۀ دیجیتال.
طبری، محمدبنجریر. (1362). تاریخ طبری (تاریخالرسل و الملوک). ترجمۀ ابوالقاسم پاینده. چاپ دوم. تهران: اساطیر.
کرجی، علی. (1379). «جلوههای دانش علی(ع)». فرهنگ کوثر. ش44. صص17-12.
کزازی، میرجلالالدین. (1387). «بدیع، زیبایی شناسی سخن پارسی». چاپ ششم. تهران: مرکز.
کلینی، محمدبنیعقوب. (1390). اصول کافی. تحقیق و ترجمۀ حسین استادولی. جلد دوم. قم: دارالثقلین.
مجلسی، محمدباقر. (1368). بحارالانوار. بیروت: دارالاحیا و التراث العربی.
مدبری، محمود. (1370). شرح احوال شاعران بیدیوان. تهران: پانوس.
مکی خوارزمی، موفق بن احمد. (1421). المناقب. تحقیق مالک محمودی. چاپ چهارم. قم: موسسۀ نشر اسلامی.
موسویالخمینی، روحالله. (1388). صحیفۀ امام. تهران: موسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). نسخۀ الکترونیک.
مولوی، جلالالدینمحمد. (1387). مثنوی معنوی. تصحیح سعید حمیدیان. چاپ چهارم. تهران: نیکا.
مولوی، جلالالدینمحمد. (1387). شرح مثنوی. کریم زمانی. جلد اول. تهران: چاپ بیست و ششم. اطلاعات.
مولوی، جلالالدینمحمد. (1395). غزلیات شمس. تهران: چاپ اول. کتاب آبان.
میبدی، رشیدالدین ابوالفضل. (1371). کشف الاسرار و عده الابرار. به اهتمام علی اصغر حکمت. چاپ پنجم. تهران: امیرکبیر.
نظامی، الیاس ابنیوسف. (1386). خمسۀ نطامی. تصحیح سعید حمیدیان. چاپ سوم. تهران: قطره.
واعظی، مرادعلی. (1386). «ابنحسام خوسفی؛ پردازشگر عمدۀ شعر مذهبی در قرن نهم». مطالعات فرهنگی خراسان، ش 4. صص183-167.
همایی، جلالالدین. (1389). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: اهورا.
)