1
مدیریت امور فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزی
2
هیت علمی جمعیت شناسی دانشگاه ازاد تهران مرکز
3
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم و فنون فارابی
10.22077/jcrl.2023.6845.1066
چکیده
آیینها، رسوم و سنتها از دیرباز برای مردمان سرزمینهای مختلف بسیار مهم و ارزشمند بوده است. آیینهای ایرانی نیز جهانشمول و ارزشمند بوده و مردم ایرانزمین در نگهداری و پاسداشت آنها بسیار کوشیدهاند. این پژوهش تلاش دارد نقش و کارکردهای جامعهشناختی آیینهای ایرانی در صلح و امنیت منطقه را با رویکرد تفسیری روایت کند. نگاه نظری پژوهش بر رویکرد خردگرایانه مبتنی بوده و با پژوهشهای پیشین و مشاهدات و تجربۀ زیسته منطبق است. روش پژوهش بر اساس هدف بنیادی و از منظر جمعآوری دادهها توصیفی است و برای تحلیل دادهها از تحلیل مضمون بهره گرفته شده است. برخی از آیینهای ایرانی ضمن ریشه عمیق در تاروپود ملت ایران در کشورهای دیگر نیز از ارزش والایی برخوردار هستند. درگذر زمان آیینهای ایرانی از کارکردهای ویژهی زمان خود به کارکرد صلح و دوستی تبدیل شدهاند. این پژوهش سعی دارد بیان کند که آیینها و سنتهای ایرانی علاوه بر تقویت همبستگی، ایجاد انسجام درون کشور، تعمیق هویت ایرانی، توانایی اتحاد و همبستگی با بسیاری از کشورهای جهان را نیز دارد. تقویت و توجه به آیینهای جهانشمول ایرانی، باعث افزایش اقتدار و مشروعیت چهرهی جهانی ایران میشود. اشتراکهای فرهنگی و آیینهای فراگیر، میتواند امنیت، صلح و دوستی را به همراه داشته باشد.
مولادوست, کیومرث, پژهان, علی, & دانش پژوهان, منوچهر. (1402). کارکردهای جامعهشناختی آیینهای ایرانی در صلح و امنیت منطقه. پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2(1), 205-230. doi: 10.22077/jcrl.2023.6845.1066
MLA
کیومرث مولادوست; علی پژهان; منوچهر دانش پژوهان. "کارکردهای جامعهشناختی آیینهای ایرانی در صلح و امنیت منطقه". پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2, 1, 1402, 205-230. doi: 10.22077/jcrl.2023.6845.1066
HARVARD
مولادوست, کیومرث, پژهان, علی, دانش پژوهان, منوچهر. (1402). 'کارکردهای جامعهشناختی آیینهای ایرانی در صلح و امنیت منطقه', پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2(1), pp. 205-230. doi: 10.22077/jcrl.2023.6845.1066
VANCOUVER
مولادوست, کیومرث, پژهان, علی, دانش پژوهان, منوچهر. کارکردهای جامعهشناختی آیینهای ایرانی در صلح و امنیت منطقه. پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 1402; 2(1): 205-230. doi: 10.22077/jcrl.2023.6845.1066