راهنمای تفصیلی نویسندگان مقالات

پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی[*]

 

1. شرایط و ضوابط پذیرش و انتشارمقاله

1-1. در پژوهشنامۀ  فرهنگ و ادبیات آیینی فقط مقاله‌های پژوهشی‌ای منتشر می‌شود که اعتبار آن‌ها در مراحل داوری تأیید شود و مقاله‌های اقتباسی و دیگر مقالات نامعتبر از لحاظ محتوایی یا ساختاری منتشر نمی‌شود.

1-2. مقاله­ های ترجمه­ شده از زبان ­های دیگر، در صورت تصویب سردبیر و هئیت تحریریۀ نشریه، پذیرفته و منتشر خواهد شد.

1-3. مقاله‌های ارسال‌شده به نشریه باید با موضوع و رو‌یکرد نشریه، مندرج در بخش «اهداف و چشم ­اندازها»ی تارنمای نشریه متناسب باشد.

1-4. هر مقاله‌ای فقط از طریق تارنمای پژوهشنامۀ  فرهنگ و ادبیات آیینی به نشانی http://Jcrl.birjand.ac.ir  دریافت و ارزیابی می‌شود. بنابراین، نویسندگان مقاله‌ها باید با مراجعه به تارنمای نشریه، پس از ثبت نام، مقالۀ خود را در ثبت و فایل آن را بارگذاری کنند.

1-5. مقالۀ ارسال شده به‌هیچ‌وجه نباید در نشریات دیگر یا مجموعه مقالات همایش­ ها (داخلی و خارجی) منتشر شده باشد. هم‌چنین پس از پذیرش مقاله برای انتشار، نویسندۀ مقاله مجاز به انتشار آن در نشریات دیگر نیست.

1-6. لازم است نویسندگان محترم  «فرم تعهدنامه» و «فرم تعارض منافع» (با کلیک بر روی آن دانلود کنید) را پس از تکمیل و امضا، در بخش بارگذاری فایل‌های ضروری، بارگذاری و ارسال نمایند.

1-7. فقط مقالاتی در روند ارزیابی قرار خواهند گرفت که منطبق با شرایط مندرج  در «راهنمای تفصیلی نویسندگان مقالات پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی» باشند.

1-8. مقالاتی که شرایط مندرج در راهنمای نویسندگان نشریه را رعایت کرده باشند، پس از بررسی اولیه توسط سردبیر، برای داوری تخصصی به دو داور سپرده می‌شود. درصورتی که نظر داوران اول و دوم دربارۀ پذیرش یا رد مقاله تضاد داشته باشد، مقاله به داور سوم سپرده خواهد شد. پذیرش نهایی مقاله نیز مشروط به تأیید سردبیر و هیئت تحریریۀ نشریه است.

1-9. مشخصات نویسندگان برای داوران و مشخصات داوران برای نویسندگان در همۀ مراحل داوری پنهان می‌ماند.

1-10. نویسندۀ مسئول مقاله موظف به انجام اصلاحات ارسالی از سوی سردبیر و ویراستار نشریه خواهد بود.

1-11. سردبیر و هیئت تحریریۀ نشریه در پذیرش، اصلاح محتوا و رد مقاله‌ها اختیار تام دارند.

1-12. ویراستار نشریه در ویرایش صوری، فنی، و زبانی مقاله‌ها اختیار کامل دارد، ولی ویرایش محتوایی مقاله‌ها به‌هیچ‌وجه برعهدۀ ویراستار نیست و هیچ مسئولیتی دربرابر محتوای مقاله‌ها ندارد.

1-13. مسئولیت کامل صحت و دقت متن نقل ‌قول‌های مستقیم و غیرمستقیم، نشانی منابع نقل ‌قول‌ها و مشخصات کتاب‌شناختی منابع در بخش کتابنامه و رعایت اخلاق پژوهش (ر.ک: بخش­ های «اصول اخلاقی انتشار مقاله») فقط با نویسندۀ مسئول مقاله است.

1-14. هر مقاله‌ای بین دو تا شش ماه داوری می‌شود و نتیجۀ داوری آن نیز از طریق رایانامه (پست الکترونیک) به نویسندۀ مسئول مقاله اعلام می‌شود.

1-15. پس از پذیرش نهایی مقاله، ترتیب، تعداد و وابستگی سازمانی نویسندگان قابل تغییر نیست.

 2. مشخصات نویسندگان مقاله

2-1. نام و نام‌خانوادگی همۀ نویسندگان به فارسی و انگلیسی درج شود.

2-2. مرتبۀ علمی یا مقطع تحصیلی، نام رشتۀ آموزشی یا تحصیلی، نام محل تحصیل یا وابستگی سازمانی (دانشگاه، پژوهشگاه، دانشکده، مؤسسه یا...)، نام شهر و کشور همۀ نویسندگان، به فارسی و انگلیسی مشخص شود. به عنوان مثال: دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران یا دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

2-3. نویسندۀ مسئول مقاله‌هایی که بیش از یک نویسنده دارد، مشخص شود.

2-4. نشانی رایانامۀ همۀ نویسندگان درج شود.

2-5. نشانی منزل یا محل کار، کدپستی، و شمارۀ تلفن‌های همراه و محل‌کار نویسندۀ مسئول نوشته شود.

2-6. همۀ مشخصات مذکور، به صورت مستقل از فایل مقاله، در نرم‌افزار Word 2010 حروف‌نگاری شود و به‌همراه فایل مقاله در تارنمای نشریۀ موردنظر بارگذاری شود.

 3. مشخصات صوری مقاله

3-1. متن مقاله، بدون مشخصات نویسندگان، در نرم‌افزار Word 2010 حروف‌نگاری شود. عنوان مقاله با قلم B Lotus، تو پُر (Bold) در اندازۀ قلم 16، متن فارسی مقاله با قلم B Lotus، در اندازۀ قلم 13: متن لاتین مقاله با قلم Times New Roman، در اندازۀ قلم 10 و متن عربی مقاله با قلم B Badr، در اندازۀ قلم 13حروف‌نگاری شود.

3-2. تعداد کلمات مقاله بیش از هشت هزار کلمه نباشد.

3-3. رسم الخط مقالات (املای واژه­ ها، جدا و پیوسته­ نویسی واژه­ها و ...) باید مطابق با دستور خط فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد. رعایت فاصله و نیم­ فاصله، نشانه­ های نگارشی و آوردن یای کوتاه «ء» در کلمات  مختوم به های غیرملفوظ (ۀ) الزامی است.

3-4. ساختار مقاله باید متشکل از عنوان، چکیده (حداکثر دویست و پنجاه تا سیصد واژه)، کلیدواژه‌ها (پنج تا هفت واژه)، مقدمه، بدنۀ اصلی (تحلیل‌ها، تبیین‌ها، نقدها، یافته‌ها و...) نتیجه‌گیری و کتابنامه باشد.

3-5. عنوان مقاله، چکیده و کلیدواژه‌ها به دو زبان فارسی و انگلیسی ارسال شود و درصورت پذیرش مقاله، نویسنده موظف به تهیۀ چکیده مبسوط به زبان انگلیسی و ترجمه (آوانگاری) منابع فارسی به زبان انگلیسی خواهد بود.

3-6. عنوان‌های اصلی و فرعی مقاله، از عنوان مقدمه تا عنوان نتیجه‌گیری، از طریق شماره‌گذاری مرتب شود.

3-7. عنوان کتاب­ها و مجلات در متن مقاله و کتابنامه، ایتالیک شوند و عنوان مقالات، داخل گیومۀ انگلیسی « » قرار داده شوند.

3-8. معادل خارجی اعلام و اصطلاحات تخصصی در متن مقاله، داخل پرانتز و بلافاصله پس از معادل فارسی آن‌ها درج شود.

3-9. در متن مقاله هیچ پانوشتی درج نشود و توضیحات فرعی و تکمیلی در بخش پی‌نوشت‌ها (بعد از نتیجه گیری و قبل از کتابنامه) آورده شود.

3-10. اطلاعات جدول‌ها، نمودارها، تصویرها، نقشه‌ها و... به فارسی درج شود.

3-11. درصورتی که جدول‌ها، نمودارها، تصویرها، و ... از منابع دیگر اخذ شده باشد، نشانی منبع آن‌ها بیان شود.

3-12. همۀ جدول‌ها فقط در نرم‌افزار Word و با استفاده از گزینۀ Table (جدول) ترسیم و تنظیم شود. جدول‌هایی که به‌صورت تصویر باشد یا در نرم‌افزارهایی دیگر ترسیم شده باشد، پذیرفته نمی‌شود.

3-13. اندازۀ جدول‌ها، نمودارها، تصویرها، و ... مطابق با اندازۀ متن چاپی (حداکثر 18cm × 12) باشد.

 4. شیوۀ استناد

4-1. نقل‌قول‌ها

4-1-1. نقل قول­ های مستقیم کمتر چهل کلمه، درون گیومه درج شود و چنانچه تعداد کلمات نقل‌قول‌های مستقیم بیشتر از چهل کلمه باشد، ابتدا اندازۀ قلم متن آن نقل‌قول‌ها یک‌ اندازه از قلم اصلی متن کوچک‌تر شود و سپس بدون گیومه و در بندی جداگانه، با یک‌ونیم سانتی‌متر فرورفتگی از سرِ اشپون، درج شود.

4-1-2. منبع همۀ نقل‌قول‌های مستقیم و غیرمستقیم باید معتبر باشد و به‌هیچ‌وجه از منابع نامعتبر (ویکی‌پدیا و...) نقل‌قولی نشود.

4-2. مشخصات کتاب‌شناختی منابع (در نشانی منبع نقل‌قول‌ها و در بخش کتابنامه)

4-2-1. مشخصات کتاب‌شناختی منابع در نشانی منبع نقل‌قول‌ها‌ی مستقیم و غیرمستقیم، درون ‌متن و مطابق این شیوه‌نامه ضبط شود.

4-2-2. مشخصات کتاب‌شناختی منابع به صورت کامل و در انتهای متن مقاله ذیل عنوان «کتابنامه» و مطابق این شیوه‌نامه نوشته شود.

4-2-3. در بخش کتابنامه فقط مشخصات کتاب‌شناختی منابعی درج شود که یا در متن مقاله نقل‌قولی از آن منابع شده باشد؛ یا در متن مقاله به آن منابع برای آگاهی بیشتر و... ارجاع داده شده باشد؛ یا جزو پیشینۀ تحقیق مقاله باشند.

4-2-4. به‌طور کلی، اجزای نشانی درون‌متنی منبع نقل‌قول‌های مستقیم و غیرمستقیم، به ترتیب عبارت است از: (نام‌خانوادگی نویسنده، سال انتشار، شمارۀ جلد: شمارۀ صفحه).

4-2-5. به‌طور کلی، مشخصات کتاب‌شناختی کامل همۀ منابع در بخش کتابنامه، به ترتیب، عبارت است از: نام‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده. سال انتشار داخل پرانتز. نام کتاب (به‌صورت ایتالیک). نام مترجم یا مصحح کتاب. شمارۀ جلد کتاب یا شمارۀ نشریه. محل انتشار: نام ناشر.

4-2-6. نشانی درون‌متنی منبع نقل‌قول‌های مستقیم و غیرمستقیم، یا پس از متن نقل‌قول‌ها یا پیش از متن نقل‌قول‌ها و پس از نام صاحب نقل‌قول درج شود.

مثال برای حالت اول (پس از متن نقل‌قول): «متن نقل‌قول» (شایگان، 1379: 14).

مثال برای حالت دوم (پیش از متن نقل‌قول): اسپینوزا (1960: 14) می‌گوید: «متن نقل‌قول».

4-2-7. شیوۀ استناد به کتاب­های مقدس (قرآن، تورات، انجیل، نهج البلاغه، صحیفۀ سجادیه):

مثال برای نشانی درون متنی :

«متن نقل قول» (قرآن، بقره: 12) یا «متن نقل قول» (نهج البلاغه، خطبۀ 12)

مثال برای کتابنامه : قرآن. ترجمۀ مهدی الهی قمشه­ای. تهران: بنیاد نشر قرآن، 1367.

نهج البلاغه. ترجمۀ محمد دشتی. قم: الهادی، 1382.

نکته: مشخصات کتاب­های مقدس در کتابنامه، پیش از سایر منابع ذکر می­شود.

4-2-8. شیوۀ استناد به کتابی که نویسندۀ آن مشخص است:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (شفیعی کدکنی، 1390: 244). 

به گفتۀ کانت (1964: 181) «متن نقل‌قول».

مثال برای کتابنامه:

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1390). با چراغ و آینه: در جست‌وجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران. تهران: سخن.

Copleston, Frederick Charles. (1965). A History of Philosophy. Vol. 7. New York: Image Books.

4-2-9. شیوۀ استناد به کتابی که نویسندۀ آن مشخص نیست:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول»  (شایست و ناشایست، 1395: 52)

مثال برای کتابنامه: شایست و ناشایست: متنی به زبان فارسی میانه (پهلوی ساسانی). (1390). آوانویسی و ترجمۀ کتایون مزداپور، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

4-2-10. شیوۀ استناد به فرهنگ‌ها یا دانشنامه‌هایی که مدخل‌های آن نویسندۀ مستقل دارد:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (مجتبایی 1378: «ابن‌سینا»).

مثال برای کتابنامه:

مجتبایی، فتح‌الله. (1387). «ابن سینا» در دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی. ج 4. به سرپرستی محمدکاظم موسوی بجنوردی. تهران: دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

4-2-11. شیوۀ استناد به فرهنگ‌ها یا دانشنامه‌هایی که مدخل‌های آن، نویسندۀ مستقل ندارد:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (مصاحب. 1380: «دموکراسی»).

مثال برای کتابنامه:

مصاحب ، غلامحسین. (1380 ). «دموکراسی» در دائرة‌المعارف فارسی. ج 1. تهران: امیرکبیر.  

4-2-12. شیوۀ استناد به مقاله‌ای که در قالب مجموعه‌ مقالاتی از نویسندگان گوناگون منتشر شده است:

در این مورد، در نشانی درون‌متنی نام‌خانوادگی نویسندۀ مقاله درج شود و در کتابنامه نیز ابتدا نام‌خانوادگی و نام نویسندۀ مقاله و سپس دیگر مشخصات کتاب‌شناختی آن منبع آورده شود.

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (لاک، 1381: 7).

مثال برای کتابنامه:

لاک، جان. (1381). «در باب ایمان و عقل و ساحت‌های متمایز آن‌ها» در سیری در سپهر جان ؛ مقالات و مقولاتی در معنویت. ترجمۀ مصطفی ملکیان. تهران: نگاه معاصر.

4-2-13. شیوۀ استناد به مقدمۀ نویسنده‌ای بر کتاب یک یا چند نویسندۀ دیگر:

در این مورد، در نشانی درون‌متنی،نام‌خانوادگی نویسندۀ مقدمه درج شود و در کتابنامه نیز ابتدا نام‌خانوادگی و نام نویسندۀ مقدمه و سپس دیگر مشخصات کتاب‌شناختی آن منبع آورده شود.

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (ملکیان، 1382: 7).

مثال برای کتابنامه:

ملکیان، مصطفی .(1382). مقدمه بر: نامه به یک کشیش. سیمون وی. ترجمۀ فروزان راسخی.تهران: نگاه معاصر.

4-2-14. شیوۀ استناد به مطلبی از یک شخص به واسطۀ نوشتۀ شخصی دیگر(نقل از نقل):

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (هگل، به نقل از راسل، 1373، ج2: 998).

کرکگارد (cited Copleston, 1965: vol. 7: 337) می‌گوید: «متن نقل‌قول».

مثال برای کتابنامه:

راسل، برتراند. (1373). تاریخ فلسفۀ غرب. ترجمۀ نجف دریابندری. ج 2. تهران: کتاب پرواز.

Copleston, Frederick Charles. (1965). A History of Philosophy. Vol. 7. New York: Image Books.

4-2-15. شیوۀ استناد به پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (کبیری، 1377: 93).

مثال برای کتابنامه:

کبیری، لعیا. (1385). فرهنگ ظرفیت صفات فارسی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. همدان: دانشگاه بوعلی‌سینا.

4-2-16. شیوۀ استناد به مقالات منتشرشده در نشریات چاپی و الکترونیکی که مطالب آن، نویسندۀ مستقل دارد:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (امیرارجمندی و عاصی، 1393: 78).

مثال برای کتابنامه:

امیر ارجمندی، سیده‌نازنین و عاصی، سیدمصطفی. (1392). «زایایی فرآیند ترکیب در زبان فارسی». زبان‌شناخت. س4. ش1. صص20-42.

4-2-17. شیوۀ استناد به نشریاتی که نویسندۀ مستقل ندارد:

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (روزنامۀ شرق، 1396: 2).

مثال برای کتابنامه:

روزنامۀ شرق. (8 آبان 1396). «جرم سیاسی اینک با هیئت‌منصفه: اصل 168 قانون اساسی بالاخره زنده شد». ش 2999.

4-2-18. چنانچه به چند اثر از یک نویسنده با سال انتشار یکسان استناد شده باشد، پس از سال انتشار آن‌ها حروف ابجد (الف، ب، ج و ...) را در منابع فارسی و عربی و حروف الفبای انگلیسی  (A, B, C, …) را در منابع لاتینی، درج می‌کنیم تا آن آثار از هم متمایز شود.

مثال برای نشانی درون‌متنی:

«متن نقل‌قول» (زرین‌کوب 1379 الف، ج 2: 744).

«متن نقل‌قول» (زرین‌کوب 1379 ب: 125).

مثال برای کتاب‌نامه:

زرین‌کوب، عبدالحسین. (1379 الف). سرّ نی: نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی. ج 2. تهران: علمی.

زرین‌کوب، عبدالحسین. (1379 ب). جست‌وجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر.

4-2-19. در ضبط نشانی درون‌متنی منبع نقل‌قول‌ها، هرگاه نویسندۀ منبع جدید همان نویسندۀ منبع قبلی باشد (ارجاع مکرر)، به جای تکرار نام‌خانوادگی نویسنده‌ و سال انتشار، در منابع فارسی واژۀ «همان» و در منابع انگلیسی «ibid.» به‌کار می‌رود.

4-2-20. در ضبط نشانی درون‌متنی منبع نقل‌قول‌ها، چنانچه علاوه‌بر یکی بودن منبع جدید با نویسندۀ منبع قبلی، شمارۀ صفحۀ منبع نیز یکی باشد، فقط واژۀ «همان» به‌کار رود و درصورتی که فقط شمارۀ صفحۀ منبع جدید با منبع قبلی تفاوت داشته باشد، پس از واژۀ «همان» شمارۀ صفحۀ آن نیز درج شود.

4-2-21. در کتابنامه، اگر در متن مقاله به چند اثر از یک نویسنده استناد شده باشد، نام و نام‌خانوادگی نویسنده، در همۀ موارد، به‌طور کامل نوشته شود و به‌هیچ‌وجه به‌جای آن خط، نقطه‌چین و... ترسیم نشود.

4-2-22. در کتابنامه، ابتدا مشخصات کتاب‌شناختی منابع فارسی و عربی و سپس مشخصات کتاب‌شناختی منابع لاتینی و...، براساس نام‌خانوادگی نویسنده، به ترتیب حروف الفبا آورده شود.

 

4-3. ارجاعات

4-3-1. در اینجا، ارجاع فقط به این معناست که نویسنده، به قصد آگاهی بیشترِ مخاطب و برای رعایت اختصار و ممانعت از اطالۀ کلام، منبع یا منابعی را دربارۀ موضوع مورد نظر به مخاطب معرفی کند یا او را به ملاحظه و بررسی مطلبی مشخص که در اثر یا آثار خودش یا دیگران آمده است، دعوت کند؛ بدون اینکه جزئیات آن مطلب را در نوشته‌اش نقل یا تکرار کند.

4-3-2. در ارجاعات، همیشه به‌جای رجوع کنید، نگاه کنید، مقایسه کنید و... ، از کوته­نوشت «ر.ک:» و در متون انگلیسی   "V."(مخففVide ) به‌کار رود.

4-3-3. در همه‌ ارجاعات، پیش از به‌کاربردن «ر.ک:» بهتر است که وجه ارجاع یا هدف از ارجاع برای مخاطب بیان شود. مثلاً گفته شود برای آگاهی بیشتر، برای مقایسه و... رک: فلان منبع یا بنگرید به فلان موضوع در همین نوشته.

مثال برای شیوۀ ارجاع‌دادن:

(برای آگاهی بیشتر، ر.ک: ویتگنشتاین، 1381: 24-68).

(برای مقایسه با این نظر، ر.ک: فروزان‌فر، 1379، ج3: 74-160).

(برای اطلاع از شیوۀ استناد به پایان‌نامه‌ها در این شیوه‌نامه، ر.ک: 4-2-16).