به نام خداوند جان و خرد
فرهنگ انسانی میراث کهنی است که در طی قرون و اعصار، نسل به نسل تحول و توسعه یافته است؛ بدین سبب کردار و گفتار انسان‌ها مستقیم و غیرمستقیم از فرهنگ نشأت می‌گیرد و به زندگی آنها حیات و به حرکات و سکنات آنها جهت می‌بخشد. آیین نیز که در واقع سازندة بخشی از فرهنگ بشری و قوام‌بخش هویت آن است، دربردارندة تمام آداب و رسوم، اساطیر، ادیان، مذاهب، فرقه‌های فکری و آیینهای مقدس ملی، مذهبی و قومی، نظیر: قربانی، عزاداری، ازدواج، آیینهای جوانمردی و... است.
با نگاهی عمیق و گسترده به فرهنگ و آیین و بازتاب آنها در آثار ادبی - که تجلی گاه فرهنگ و آیین است - هدف ما تأسیس نشریه‌ای است که به صورت عام و گسترده پژو‌هش‌ها، نظریه‌ها و نقدهای مربوط به فرهنگ و ادبیات آیینی را در اختیار جامعة فرهنگی و ادبی قرار دهد تا هم سبب غنای فرهنگی و معرفت افزایی جامعه گردد و هم جایگاه علمی و ادبی ادبیات آیینی را ارتقا بخشد. علاوه بر این، می‌توان غالب آثار ادبی، به ویژه آثار عارفان بزرگی چون سنایی، عطار، مولوی و حافظ را – که تاکید بر جنبۀ معرفتی آیین ها دارد - و نیز بخش بزرگی از ادبیات انقلاب اسلامی ایران را در زمرۀ ادبیات آیینی قرار داد. همچنین هرگونه پژوهش، نقد و نظریۀ مرتبط با آیینهای قومی، ملی و مذهبی را - در سطح ایران و جهان – در حوزۀ فرهنگ و ادبیات آیینی دانست.
با چنین رویکردی، این نشریه از هر گونه پژوهشی که به موضوع «آیین» در معانی فوق بپردازد و سبب شناخت، نقد و تحلیل آثار ادبی آیینی و آیین های مختلف گردد، استقبال می‌کند.
برخی از محورهایی که ما را در رسیدن به چنین هدفی یاری می کند، عبارتند از:
- چیستی ادبیات آیینی
- معرفی و بررسی آیین های ملی، قومی و محلی
- سیر تطور و تحول ادبیات آیینی
- ادبیات آیینی و نظریه های ادبی معاصر
- متن‌شناسی و نسخه‌پژوهشی ادبیات آیینی
- گفتمان شناسی ادبیات آیینی
- روایت شناسی ادبیات آیینی
- مطالعات زبانی و گویشی ادبیات آیینی
- مطالعات بلاغی ادبیات آیینی
- مطالعات سبک شناختی ادبیات آیینی
- مطالعات بینامتنی ادبیات آیینی
- مطالعات تطبیقی و بین رشته ای ادبیات آیینی
- ادبیات آیینی، اساطیر و حماسه ها
- ادبیات آیینی و فرهنگ عامه
- ادبیات آیینی و هنرهای نمایشی (تعزیه، پرده‌خوانی، تئاتر و سینما)
- ادبیات آیینی در فراسوی مرزها
و هر گونه پژوهشی که به نحوی مرتبط با ادبیات آیینی باشد.