شعر آیینی به عنوان یکی از کهن ترین انواع ادبی، از نظر ظرفیت و تنوع محتوایی، بیش از سایر انواع، در عرصۀ ادبیات ظاهر شده است. چرا که بیش از هر نوع ادبی دیگری، باورها، افکار ، احساسات ملی و گاه فراملی و دینی را پیش روی مخاطب می گذارد. اشعار شاعران ایرانی، از روزگاران کهن تا به امروز، به خوبی سیر تغییرات این نوع ادبی را نشان داده است. در این پژوهش با بررسی پیشینۀ شعر آیینی، مسیر تحول معنایی آن را بررسی می‌کنیم. سپس با ارائۀ تعریفی جامع از شعر آیینی و مشخص نمودن جایگاه آن در زبان فارسی، به تحلیل و بررسی مولفه‌های آن خواهیم پرداخت. گردآوری اطلاعات در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و شیوۀ آن به صورت تحلیلی است. در این پژوهش، شعر آیینی در گذشته و معاصر مورد مقایسه قرار گرفته است و با توجه به این که این نوع شعر، امروزه دایرۀ معنایی وسیع‌تری دارد؛ شعر آیینی پس از انقلاب مبنای تحلیل شعرآیینی معاصر قرار داده شده است. شعر آیینی به انواع اشعار توحیدی، ماورایی، رهایی، ولایی و شعر پایداری تقسیم می‌گردد.
طغیانی, اسحاق, & درویشی بهلولی, سعیده. (1402). نگاهی به چیستی شعر آیینی. پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2(2), -. doi: 10.22077/jcrl.2023.6379.1050
MLA
اسحاق طغیانی; سعیده درویشی بهلولی. "نگاهی به چیستی شعر آیینی". پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2, 2, 1402, -. doi: 10.22077/jcrl.2023.6379.1050
HARVARD
طغیانی, اسحاق, درویشی بهلولی, سعیده. (1402). 'نگاهی به چیستی شعر آیینی', پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 2(2), pp. -. doi: 10.22077/jcrl.2023.6379.1050
VANCOUVER
طغیانی, اسحاق, درویشی بهلولی, سعیده. نگاهی به چیستی شعر آیینی. پژوهشنامۀ فرهنگ و ادبیات آیینی, 1402; 2(2): -. doi: 10.22077/jcrl.2023.6379.1050
)