شفاجویی آیینی و اعتقادی در فرهنگ و ادبیات عامه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

10.22077/jcrl.2025.8610.1179

چکیده

شفاجویی آیینی و اعتقادی ارزش های مرسوم درمیان معتقدان در طول تاریخ بوده است و هنوز نیز در سطحی محدودتر از گذشته رواج دارد. پژوهش حاضر، کاربردی است و با هدف بررسی شفاجویی آیینی و اعتقادی در فرهنگ عامه انجام شده است.

داده‌های این پژوهش به شیوۀ کتابخانه‌ای فراهم شده است و نویسنده، شفاجویی اعتقادی را در فرهنگ عامه بر مبنای متون ادبی ، سفرنامه‌ها و مجموعه‌های کتب فرهنگ عامه به روش توصیفی-تحلیلی کاویده است.

باورمندان و معتقدان مذهبی به هنگام درد و بیماری در کنار درمان‌های تجربی معمول با توسل به اوراد و اذکار، اشخاص و عناصر و بقاع متبرک و یا انجام برخی اعمال، پیشگیری یا کاهش درد و رنج حاصل از بیماری و یا شفا را جست‌وجو می‌کنند و بنابر اعتقاد صادق به خداوند و روش و رویکرد خود و نیز، تأثیر روان بر جسم، توفیق چشمگیر را برای خود رقم می‌زنند.

با توجه به یافته‌ها چنین استنتاج می‌شود که نیروی اعتقادی می‌تواند در پیشگیری از بیماری، مقاومت در برابر عوارض آن و نیز افزایش تحمل روانی و درمان افراد مؤثر باشد؛ ازین رو، تقویت بینش اعتقادی و برنامه‌ریزی مبنی بر آموزش خانواده‌ها ضروری می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات